ప్రేయసిలా కవ్విస్తూ శత్రువులా ఓడిస్తావు…

జీవితమా, ఏల నాపై ఈ అవ్యాజ ప్రేమ !

రేపటిపై ఆశతో క్షణక్షణం నిరీక్షణలో నేను,
మరుక్షణమే నీ పరిహాసంతో, ప్రతీక్షణం నీ పాదాల చెంతకే నేను…..

ఉషోదయపు పొంగున నే ఉరకలేస్తుంటే, వెన్నెల ఆశని చూపి కారు చీకట్లో ముంచేస్తావు
ఇక నీ చిత్తము ఎరుకైందని మిడిసిపడుతుంటే, నా అజ్ఞానాన్ని అద్దంలో చూపి వెక్కిరిస్తావు….

నువ్వూ నేను… ఏమౌతాం ఒకరికి ఒకరం ?
ప్రేయసిలా కవ్విస్తూ శత్రువులా ఓడిస్తావు…

ఏనాడైనా ప్రశ్నించానా నీ ఆధిపత్యాన్ని, నాలో ‘నేనెవడి’ననే ప్రశ్న తప్ప…..!
నీ ప్రతి అంకాన్నీ ఓ వరంలా స్వీకరిస్తున్నాననా నేనంటే నీకింత లోకువ ?

ఎప్పుడూ నువ్వే గెలుస్తూ పోతే, రాదా నీకు విసుగు !
చూడు నా ఓటమి పాఠాలలోని రుచులని, అసూయ పడకపోతే ఒట్టు….!!

ఏ అనాదిలో మొదలైందో ఈ యుద్దం మన మధ్య….., ఎన్ని యుగాంతాల వరకో !
గెలుపులన్నీ నీకే ! ఇవ్వవా ఓటమిని ఓర్చే ఓరిమిని, మోముపై చెరగని చిరునగవుని…..!!

Share this post: on Twitter on Facebook on Google+

Comments are closed.